CYBERNETYCZNA ANALIZA PROCESÓW STEROWANIA MIĘDZYNARODOWEGO (cz.1 – Metoda doc. Kosseckiego)

 

Niniejszy tekst został uprzednio opublikowany w mięsięczniku “Układ Sił” (numer marzec 2018). Pojawił się tam jednak z błędną ostatnią tabelą (tab. “zestawienie wyników obliczeń T.Banysia udziałów w procesach sterowania międzynarodowego 2000 – 2025”), którą w niniejszym artykule prezentujemy w formie poprawionej. Ponieważ zaś autor tego artykułu zastrzegł sobie możliwość nieodpłatnego opublikowania (z co najmniej miesięcznym opóźnieniem) tej i kolejnych analiz na swoim blogu, zatem oddaję dziś do dyspozycji Czytelników pierwszy artykuł, pt. “Metoda doc. Kosseckiego).

 

W obecnym świecie, w którym istnieje mnogość sojuszy, świat jeszcze do niedawna ulegał deglobalizacji [1] (odwrócenie trendów nastąpiło na przełomie roku 2007 i 2008 [2]), a doniesienia agend prasowych mają silną pozycję opiniotwórczą; jakże ciężko jest nam spojrzeć obiektywnie na pozycję międzynarodową i działania poszczególnych graczy sceny geopolitycznej. Takie narzędzie do rzetelnego przedstawienia potencjałów sterowniczych poszczególnych państw (ich znaczenia na arenie międzynarodowej) oraz do przewidywania konfliktów międzynarodowych (z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością) daje nam cybernetyka, a ściślej powiedziawszy cybernetyczna analiza procesów sterowania międzynarodowego oraz jej wzorzec opracowane już w 1980 roku przez wybitnego polskiego cybernetyka doc. Józefa Marię Stefana Ferdynanda Kosseckiego. W niniejszej publikacji postaramy się przybliżyć Państwu tę metodę oraz wzorzec jakim się ona posługuje. Odwołamy się przy tym do prac samego doc. Kosseckiego oraz przedstawimy wyniki jego pracy i analiz.

Dlaczego jednak akurat ta metoda ma okazać się obiektywną i naukową ?

Dlaczego właśnie na tę metodę drogi czytelniku powinieneś zwrócić uwagę ?

Mam nadzieję, że poniższe fragmenty z książki Józefa Kosseckiego, pt.  “Metacybernetyka” (wyd. Kielce-Warszawa 2005, str. 276 – 277, wersja dostępna w pliku pdf na stronie http://autonom.edu.pl) oraz tabele zamieszczone na końcu niniejszego artykułu przekonają Państwa do diagnostyczności metody opracowanej przez jednego z twórców Polskiej Szkoły Cybernetyki.

„(…) wyniki obliczeń dotyczących osiągania przez stosunki procentowych udziałów poszczególnych państw i ich grup w procesach sterowania międzynarodowego, krytycznych wielkości progowych: 0,5, 1,0, 2,0, (są to punkty w których wg. rozpatrywanego tutaj wzorca mogą wystąpić konflikty międzynarodowe lub znacząca zmiana sojuszy, przyp. – TB) z rzeczywistymi faktami historycznymi w okresie 1943-2003 r., oraz różnice odpowiadających im czasów teoretycznych i czasów rzeczywistych. Różnice te wahają się w granicach od -6 do +8 lat. Średnia rozkładu tych odchyłek wynosi +0,156 roku, zaś odchylenie standardowe 3,465 lat.

Współczynnik korelacji między czasem teoretycznym i czasem rzeczywistym, poszczególnych zdarzeń historycznych w badanym okresie (było ich w sumie 32) wynosi 0,983 – jest to właściwie już prawie zależność funkcyjna. (…)

Badanie testem χ 2, dopasowania rozkładu liczebności różnic między czasem teoretycznym i czasem rzeczywistym, badanych 32 zdarzeń (konfliktów) historycznych, do rozkładu normalnego, wykazało, że – według kryteriów G. A. Lienerta, dopasowanie to jest dobre. Rozkład normalny odchyłek świadczy, że były one spowodowane bardzo dużą ilością czynników przypadkowych.

Można więc uznać, że statystycznie sprawę ujmując, zgodność teorii z empirią historyczną jest bardzo duża. (…)

(…) warto wspomnieć, że analogiczna analiza procesów sterowania międzynarodowego, którą przeprowadziłem w cytowanej wyżej mojej pracy, która dotyczyła okresu 1768 – 1945 r., wykazała również, bardzo daleko posuniętą zgodność między czasami teoretycznymi i rzeczywistymi, badanych 42 zdarzeń (konfliktów) międzynarodowych.

Współczynnik korelacji między czasami teoretycznymi i rzeczywistymi, tych zdarzeń, wynosił 0,997 – a więc również była to prawie zależność funkcyjna.

Różnice między tymi czasami dla poszczególnych zdarzeń tworzyły rozkład o średniej arytmetycznej -1,1 roku i odchyleniu standardowym 4,1 lat (…)”

Pozostaje jeszcze pytanie jak to się stało, że przez tyle lat nie korzystano z tego wzorca jak i z wielu innych zdobyczy cybernetyki w oficjalnym obiegu naukowym. Najpewniej z obawy przed jej trafnością i skutecznością. Ideolodzy stalinizmu przedstawiali cybernetykę jako:

“(…) – reakcyjna pseudonauka, stworzona w USA po drugiej wojnie światowej i szeroko propagowana również w innych krajach kapitalistycznych; postać współczesnego mechanicyzmu. (…) Cybernetyka jest w istocie skierowana przeciwko współczesnej fizjologii naukowej ugruntowanej przez J. P. Pawłowa i marksistowskiemu, naukowemu pojmowaniu praw życia społecznego. (…) Podżegacze do nowej wojny światowej wykorzystują cybernetykę do swych brudnych celów. (…) Cybernetyka jest więc nie tylko ideologiczną bronią reakcji imperialistycznej, ale i środkiem realizacji jej agresywnych planów wojennych” [3]

Władza za czasów Mieczysława F. Rakowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego (po roku 1984) obawiając się zapewne, że metody analiz cybernetycznych (w szczególności badanie wzrostu entropii systemu) mogą zostać użyte do ujawnienia szybko rosnących – na terenie całej Polski Ludowej – wpływów obcych służb specjalnych – w szczególności USA, NRF-u i Izraela – oraz popieranego przez nich zachodniego kapitału, nałożyły na publikacje z zakresu cybernetyki cenzurę.

Z kolei naukowcy-biurokraci III RP, niechętni temu co nieznane i postępowe okrzyknęli cybernetykę „nauką komunistyczną” i skutecznie zablokowali (poprzez ustawowy brak możliwości uzyskania tytułów i stopni naukowych w tej dziedzinie (wyjątek stanowi jedynie biocybernetyka, która przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów zaliczana jest do dyscypliny naukowej w zakresie dziedzin nauk technicznych, a jest to tylko jedna z subdziedzin cybernetyki) dostęp młodym ludziom do wiedzy z tego zakresu (m.in. w zakresie oceny prawdziwości informacji i obrony przed manipulacją). Na szczęście w dobie internetu nie tak łatwo zabronić wszystkim chętnym dostępu do nowoczesnej wiedzy, nawet gdyby wieszano na niej psy. Śp. doc. Józef Kossecki zwykł mawiać że „zajadły krzyk naszych wrogów jest najlepszym potwierdzeniem tego, że mamy rację”.

Jeśli zatem Drogi Czytelniku nie boisz się zostać pomówionym przez IPN-y, PAN-y i inne wielce szanowne instytucje, że sięgasz do metod burżuazyjnej i jednocześnie komunistycznej (sic.) pseudonauki, żeby poznać otaczającą nas sytuację geopolityczną, zapraszam na dalszą część artykułu.

METODA doc. Kosseckiego

Poniżej zamieszczamy opis metody, będący wiernym przedrukiem z książki Józefa Kosseckiego, pt. “Metacybernetyka” (wyd. Kielce-Warszawa 2005, str. 258 – 261, wersja dostępna w pliku pdf na stronie http://autonom.edu.pl), gdzie autor w sposób syntetyczny wyjaśnia metodę obliczania udziałów państw w sterowaniu międzynarodowym oraz podaje warunki zaistnienia konfliktów pomiędzy pojedynczymi państwami lub ich grupami (sojuszami). Jest to – co warto podkreślić – metoda probabilistyczna, nie deterministyczna, ale jak przedstawiono w poprzednim rozdziale, jej  sprawdzalność i dokładność ociera się o pewność.

str.3 - Metoda-1


str.4 - Metoda-2


str.5 - Metoda-3


str.6 - Metoda-4

PRODUKT SYMPTOM

Do pomiaru potencjałów sterowniczych państw (dokładniej ich mocy i energii swobodnych) rozpatrywanych jako układy autonomiczne wykorzystano produkcję żelaza i stali. Dlaczego tak się stało wyjaśni nam fragment pracy Józef Kosseckiego pt. ”Cybernetyka Społeczna” (wyd. PWN, Warszawa 1981), gdzie w rozdziale 13, str. 459 – 462 autor w oparciu o wcześniejsze opracowanie prof. Stefana Kurowskiego, pt. “Historyczny proces wzrostu gospodarczego” (wyd. Warszawa 1963, str. 15 – 17) nie tylko przedstawia cechy dobrego produkt-symptomu, ale także koreluje je z takimi produktami jak żelazo i stal.

Uwaga: W pracy pt. „Cybernetyka społeczna” z roku 1981 używane są pojęcia mocy/energii koordynacyjnej i systemu samodzielnego. W późniejszym czasie nazwy te zostały zmienione odpowiednio na moc/energia swobodna, a także system autonomiczny. Takie pojęcia występują już w pracy z roku 2005 pt. „Metacybernetyka” i należy je traktować jako zastępcze.

str.7 - Produkt_Symptom-1


str.8 - Produkt_Symptom-2


str.9 - Produkt_Symptom-3


str.10 - Produkt_Symptom-4

 

DOWODY na skuteczność METODY doc. Kosseckiego

(zestawienie wyników obliczeń J.Kosseckiego z faktami historycznymi dla lat 1768 – 1945)

str.11 - Tabela_Kossecki-1


str.12 - Tabela_Kossecki-2


str.13 - Tabela_Kossecki-3


(zestawienie wyników obliczeń J.Kosseckiego z faktami historycznymi dla lat 1943 – 2003)

str.14 - Tabela_Kossecki-4

OBLICZENIA wg. ICAS

Na bazie wzorca teoretycznego wyprowadzonego przez doc. J.Kosseckiego

str.15 - Wzór

nasz instytut wykonał samodzielne obliczenia udziałów w procesach sterowania międzynarodowego (poza opracowaniami prof. S.Kurowskiego wszystkie tabele statystyczne zdobyte przez ICAS pochodziły ze źródeł niezależnych od opracowań doc. Kosseckiego).  Na bazie tych wyników obliczyliśmy korelację Pearsona pomiędzy rezultatami ICAS oraz doc. J.Kosseckiego, która jest bardzo silnie dodatnia i wynosi 0,9998 (zależność praktycznie liniowa). Na bazie tego potwierdzenia uzyskaliśmy pewność co do tego, że nasze obliczenia będą równie miarodajne jak dotychczasowe obliczenia autora tej metody i mogą być ich kontynuacją. Wyniki obliczeń (wraz z estymacjami na bazie ekstrapolacji liniowej dla lat kolejnych) prezentujemy w poniższej tabeli (dane te są także dostępne na stronie naszego instytutu, pod nowym adresem: https://instytuticas.wordpress.com)

Przy przygotowaniu niniejszego artykułu korzystano z prac doc. Józefa Kosseckiego o tytułach:

  • Kossecki, „Wzajemne oddziaływania sterownicze państw jako układów samodzielnych”, wyd. WSP, Kielce 1980
  • Kossecki, ”Cybernetyka Społecczna”, wyd. PWN, Warszawa 1981, rozdział 13
  • Kossecki, „Metacybernetyka”, wyd. Kielce – Warszawa 2005, rozdział 14
  • J,Kossecki, „Naukowe podstawy Nacjokratyzmu”, wyd. Harfor, Warszawa 2015, rozdział 5.3

 


(zestawienie wyników obliczeń T.Banysia udziałów w procesach sterowania międzynarodowego 2000 – 2025)

str.16 - Tabela_ICAS


 

Niniejsze opracowanie można powielać i publikować w języku polskim (w całości lub we fragmentach), ale tylko i wyłącznie z zachowaniem podania źródła i autora.

W przypadku tłumaczeń niniejszego tekstu na języki obce, autor nie ponosi odpowiedzialności za mogące powstać w ich wyniku pseudo- i dezinformacje (zarówno symulacyjne jak i dysymulacyjne).

 

Copyright [05.03.2018] by [Tomasz Banyś]

© ICAS 2018, instytut.icas@gmail.com


PRZYPISY:

[1] Jeśli entropia układu (czyli miara jego nieuporządkowania) rośnie, to globalizacja maleje. Dokładnie odwrotnie sytuacja przedstawia się w przypadku spadku entropii, co oznacza wzrost globalizacji. Jak udowadnia Kossecki, w 2003 roku globalna entropia całego systemu międzynarodowego wciąż (nieprzerwanie od 1875) rosła. Rok 1875 należy, więc uznać za ostatni szczyt globalizacji. Objawiało się to dominacją imperium brytyjskiego nad ¼ ówczesnego świat. Wynika stąd także dowód na to, że całe poprzednie dziesięciolecia upłynęły pod znakiem dążenia do różnorodności, a nie globalizacji, jak głoszą obecnie niektóre środowiska liberalne. Porównaj, Józef Kossecki, “Czy świat zmierza do jedności czy różnorodności? Analiza cybernetyczna procesów globalizacji”, [w:] The peculiarity of man 2 (vol. 12) str. 275, Wydawnictwo Adam Marszałek.

[2] Obliczenia własne autora

[3] M. Rozental, P. Judin (red.), Krótki Słownik Filozoficzny, Warszawa 1955, s. 682-683, cytat za J.Kossecki, “Metacybernetyka”, Kielce-Warszawa 2005, str. 102

2 thoughts on “CYBERNETYCZNA ANALIZA PROCESÓW STEROWANIA MIĘDZYNARODOWEGO (cz.1 – Metoda doc. Kosseckiego)”

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *